Ο Old Holborn αποτελεί τον πρώτο σε καπνό πωλήσεις στη χώρα μας (βέβαια τον τελευταίο καιρό έχει βρεί ως ισχυρό ανταγωνιστή τον καπνό του Καρέλια). Αποτελεί προιόν της Βρετανικής Gallaher Group που έχει εξαγοραστεί από την Japan Tobacco International. Αυτός ο καπνός αποτελεί το Marlboro του χώρου του στριφτού καθώς δεν υπάρχει καπνιστής που να μην τον έχει δοκιμάσει έστω και μια φορά με αποτέλεσμα να αποτελεί πάντα ένα επαρκές μέτρο σύγκρισης. Το λογότυπο του αποτελεί απεικόνιση του Staple Inn στο Holborn του Λονδίνου.
Ο καπνός αυτός βγαίνει σε τρεις εκδοχές στη χώρα μας τον κίτρινο, ο οποίος έχει πολύ μεγάλο μερίδιο αγοράς, ο μπλε, ο άσπρος και ο αρωματικός (κοκκινωπό πακέτο). Και οι τρεις εκδοχές είναι χαρμάνι καπνών Βιρτζίνια, χωρίς πολλά ''σκουπιδάκια''. Τον αρωματικό έχω καιρό να τον καπνίσω και δεν νομίζω να τον καπνίσω στο μέλλον καθώς δεν έχω και τις καλύτερες αναμνήσεις από αυτόν το καπνό. Το μόνο που θυμάμαι όταν τον έίχα καπνίσει είναι η έντονη επιθυμία μου για νερό μόλις τον είχα καπνίσει για να φύγει αυτή ιδιόρρυθμη γεύση του από το στόμα μου. Οπότε δεν νομίζω να ''πετάξω'' τέσσερα ευρώ. Με σιγουρία, πάντως, μπορώ να πω ότι οι λάτρεις των αρωματικών καπνών θα εκτιμήσουν πολυ περισσότερο τον Black Devil, τον οποίο θεωρώ κλάσσεις ανώτερο σε αυτόν τον χώρο. Ο κίτρινος αποτελεί έναν ''ουδετερότατο'' καπνό τον οποίο όταν τον καπνίζεις εκτός από νικοτίνη δεν νιώθείς τίποτα. Βέβαια έχει έναν πλούσιο απαλό όγκο καπνού κατά την εκπνοή, με χοντρά χαρτάκια, ενώ γίνεται λίγο πιο πιπεράτος με πιο λεπτά χαρτάκια. Δεν ενοχλεί σε κάθε περίπτωση ιδιαίτερα τον λαιμό και δεν έχει έντονη ''χημική'' γεύση. Σε αντίθεση βέβαια με το αδερφάκι του τον μπλε. Προσωπικά, αν και τον θεωρώ τον πιο απολαυστικό καπνό αυτής της οικογένειας, η έντονη χημική του γεύση, γιατί ο μπλε έχει έστω κάποια γεύση, σε συνάρτηση με την έντονη υγρασία του καπνού με επηρεάζει πολύ γευστικά, καθώς καπνίζοντας το τσιγάρο και λίγο μετα η γεύση χημείας κάνει αισθητή την παρουσία της. Ευκολοκάπνιστος βέβαια για τους λάτρεις των δυνατών καπνών. Είναι, ίσως, ο καλύτερος σε αυτήν την κατηγορία. Τον λευκό τον θεωρώ αέρα κοπανιστό. Είναι ένας υπερ ελαφρύς καπνός χωρίς γεύση και άρωμα. Πολύ ευκολκάπνιστος, βέβαια, και χωρίς έντονη χημική γεύση. Αν δεν ήταν τόσο υγρός, γιατί υγρασία επηρεάζει αρνητικά την καύση ως προς την γεύση και τον όγκο του καπνού, ίσως, να ήταν μια καλή επιλογή στην κατηγορία του. Πάντως επειδή στην κατηγορία του ''παίζει μπάλα μόνος του'' (χωρίς να έχει ''στήσει'' ο Μπέος το παιχνίδι) έχει πιστο κοινό. Προσωπικά θεωρώ ότι ο κίτρινος με λεπτά οικολογικά χαρτάκια δίνει πιο απολαυστικό αποτέλεσμα στην κατηγορία του ελαφρού καπνίσματος.
Βαθμολογία (στα δεδομένα της Ελληνικής αγοράς) :
Old Horborn μπλε, κίτρινος, άσπρος : 6 με 7/10, λόγω των ουδέτερων στοιχείων τους που μπορεί να τους καταστήσει ευκολοκάπνιστους, καθώς και της καλής επιλογής που αποτελούν για τα Ελληνικά δεδομένα στις επι μέρους κατηγορίες.
***Τον τελευταίο καιρό λόγω των απανωτών αυξήσεων στα τσιγάρα όλων των κατηγοριών επιλέγω καπνό στριφτού. Συγκεκριμένα ο μόνος που με καλύπτει από την Ελληνική αγορά για μόνιμο κάπνισμα είναι ο καπνός του Καρέλια. Βέβαια τον τελευταίο καιρό, ίσως λόγω μεγάλης κατανάλωσης (;) παρατηρώ μια πτώση στα επι μέρους στοιχεία της ποιότητας. Έχει πάρα πολλά ''σκουπιδάκια'' (βρίσκεις φύλλα και πολύ μεγάλα κοτσάνια καπνού) σε σχέση με παλιότερες παρτίδες και επίσης είναι τίγκα στην υγρασία κάτι που προσωπικά με ενοχλεί στο κάπνισμα. Βέβαια αν ξεραθεί λίγο και αποβάλλει αυτήν την υγρασία έρχεται στα ίσια του. Αξίζει η Ελληνική καπνοβιομηχανία της Καλαμάτας να προσέξει λίγο περισσότερο αυτό το προιόν της, γιατί έχει μεγάλο κοινό και αποτελεί το μόνο brand της εταιρείς στο χώρο του στριφτού. Βέβαια καλό θα ήταν να επακταθεί και σε νέα προιόντα στο χώρο του καπνού στριφτου, γιατί όλο και περισσότερος κόσμος αγοράζει, πλέον, ηλεκτρονικά καπνούς από το εξωτερικό, οι οποίοι είναι αρκετά σκαλιά πιο πάνω από τους Ελληνικούς και, ίσως, και πιο οικονομικοί.***
